No sé si te decepcioné. Hacía y aún hago líos innecesarios por ¿cobardía?. Aún recuerdo, a veces.
La efusividad literaria se fue. De hecho creo que se fue antes de verte. No me voy a perdonar nunca no haber vuelto hacía ti cuando estaba cayendo aquel chaparrón y me acaba de despedir de ti para coger el autobús.
...
dijous, 4 de febrer del 2010
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
1 comentari:
eres una hija de puta. no me hagas llorar. no es justo. te odio. no me decepcionaste. pero te odie. porque ahora todo seria distinto. yo seria mas yo y menos lo que soy ahora. o tal vez no, pero es bonito pensar en esa tarde y ese chaparron. del que hace ya mas de un año. como pasa el tiempo, jodida. y yo te/me echo de menos. en serio.
Publica un comentari a l'entrada